Skip to main content

बदल...



                काळ आला कठीण!… काय आहे कठीण? वेग. कसला वेग? आयुष्याचा वेग. बदलाचा वेग. बदल. कोणते बदल? सगळ्या प्रकारचे बदल. स्मार्टफोनच APP, स्मार्टफोन- कंप्युटरचे हार्डवेअर, सोशल नेटवर्किंग, प्रायव्हेट बोलणी , तीही वर्च्युअल. सगळंच कसं बदलत चाललंय. जमाने के साथ कदम मिलाओ, वरना जमाना तुम्हे कुचलकर आगे निकाल जायेगा. हाच आजच्या काळाचा मूलमंत्र आहे. जो ना तुम्ही थांबवू शकत, ना मी. या बदलांच्या प्रवाहात, वेगात वाहत जाणं हे आणि हेच आवश्यक आहे.  बदल. बदल काय फक्त तंत्रज्ञानातच आहे काय? एकंदर आयुष्यच बदलू लागलं आहे. प्रचंड वेगवान होऊ लागलं आहे. नाती-भावना, त्याचं प्रदर्शन करणं-न करणं. त्यांच्यात येऊ लागलेला व्यवहारीपणा, त्यांच्यातली निवळ कर्तव्याची जाणीव. कुठल्याही भावभावनांशिवायची. बदल. बदल नात्यांमधला. रक्ताच्याच नाही तर मनाच्या, इमोशन्सच्या. मैत्रीच्या व्याख्या बदलू लागल्या आहेत. रिलेशनशिप, प्रेम, कमिटमेंट यात ' Use and Throw' वृत्ती वाढायला लागली आहे. वेग. प्रचंड वेग आहे बदलांचा. कधी कधी आणि काही बाबतीत झेपत नाही हा वेग. म्हणून आम्ही वेगळे पडतो. काही वेळा पडले जातो. काही का असेना, आहोत आम्ही वेगळे!!
               अपडेट आले की स्मार्टफोनवर वा इतर कशावर त्याच्यासाठी वेळ खर्च करा. वास्तविक काही बेसिक गोष्टींव्यतिरिक्त स्मार्टफोन फार काही वेगळं असं देतात असं वाटत नाही.  तसा अनुभवही आलेला नाही. अर्थात प्रत्येकाच्या वापरण्याच्या पद्धतीत फरक असतोच म्हणा. WhatsApp, Facebook या गोष्टी आज जवळजवळ मुलभूत गरज बनलेल्या आहेत. पण त्याचा एका मर्यादेपलीकडे वापर कंटाळवाणा व्हायला लागतो, कारण मुळातच स्वभावात स्थिरता नाही. सतत वेगळेपणाची हाव असते. दुसरी गोष्ट गाणी. जीवाच्या शांततेसाठीचा प्रचंड मोठा आधार आहे तो. निदान मी जी गाणी किंवा संगीत ऐकतो तो तरी नक्कीच शांततेचा, मानसिक स्थैर्याचा आधार आहे माझ्यासाठी. ती एक गरज अधोरेखित करता येऊ शकते. बाकी सेल्फी, ते सतत अपलोड करणं, त्यावर फेसबुक किंवा इतर ठिकाणी फुकटच्या चर्चा करणं  बुद्धीबाहेरचं आहे. मूर्खपणाचं वाटतं. आता या गोष्टींमुळे जर आम्ही मागासलेले, वेगळे वाटत असू, त्यास आमचा इलाज नाही. आम्ही आहोत वेगळे!!
             So Called पाश्चात्त्य जगाचा प्रभाव आजच्या आमच्या युवा पिढीवर आहे. ही पाश्चात्त्य संस्कृती किंवा 'Western Culture' म्हणजे नक्की काय? मुक्तता, विचार-आचार स्वातंत्र्य. पण ही मुक्तता उद्दामपणाकडे झुकत असेल तर? तर काय? यातून माज वाढेल, बाकी काही नाही. यातून सुरक्षितता कमी होत चालली आहे. बारीकसारीक गोष्टींचं पर्यवसान डिप्रेशन, फ़्रस्ट्रेशन आणि त्यातून व्यसनाधीनता. Western Culture मधून नक्की काय अभिप्रेत आहे? स्वातंत्र्य-सुसंस्कृततेच्या बंधनात असेललं, भोगलेलं स्वातंत्र्य की असंस्कृततेतून वाढणारा स्वैराचार? Western Culture म्हणजे काय? पार्ट्या, पब्ज इ. माझं तोकडं ज्ञान इतपतच येउन थांबतं. पण यापलीकडेही बरंच काही आहे. ही गरज आहे? मला तरी नाही वाटत. या गोष्टींसाठी पैसा लागतो, ही वस्तुस्थिती आहे. त्या खर्च होणाऱ्या पैशातून निष्पन्न काय होतं? चार घटका करमणूक. हिडीस करमणूक. बाकी काही नाही. आधीपासून हा विचार अंगात भिनलेला होता म्हणा किंवा चार चांगल्या लोकांच्या सहवासातून, वाचनातून विचार वाढत गेला म्हणून म्हणा, आजपर्यंत तरी या सगळ्यापासून दूर आहे. आता या गोष्टी जर इतरांना मागासलेपणाच्या वाटत असतील. वेगळेपणाच्या वाटत असतील, तर आमचा इलाज नाही. आम्ही आहोत वेगळे!!
                रिलेशनशिप, कमीटमेंट, प्रेम आजकाल पावसाळ्यानंतर माजलेल्या तणासारखं पसरलंय. काही धरबंध राहिलेला नाही. शाळकरी मुला-मुलींपासून ते पुढे….  शाळकरी वयातलं ते केवळ आकर्षण असतं. त्यांची धाव कुठवर जाते याची चिकित्सा करण्यात काहीच हशील नाही. कारण ते वयच तसं असतं. पण 'पुढे' काय? परिस्थिती अत्यंत वाईट आहे. 'होईल तोपर्यंत होईल, नाहीतर होऊ वेगळे' हा आजचा attitude आहे. जुळण्याच्यापेक्षा जास्त प्रमाण 'Break Up' चं आहे. क्षुल्लक कारणांवरून ब्रेक उप होतात. क्षुल्लक कारणांवरून गोष्टी या थराला जात असतील तर त्या रिलेशनशिप मधल्या खरेपणाची खोली कळते. वास्तविक काही खोली नसतेच. असल्या उथळ नात्यांना कितीसं आयुष्य असणार? रिलेशनशिप मध्ये असणं ही गरज बनू लागली आहे. ग्रूप मधले सगळेच कोणाशी ना कोणाशी रिलेशन मध्ये आहेत म्हणून आपणही असावं, असली उदाहरणं भरपूर दिसतात. काय अर्थ आहे त्याला?  एकमेकांच्या आयुष्याशी खेळल्यासारखं आहे ते. हा आणि असा विचार आम्ही करतो म्हणून आम्ही मागासलेले, वेगळे ठरतो. वेगळे पडतो. आम्ही आहोतच वेगळे!!
            हाताची पाच बोटं सारखी नसतात. प्रत्येक मनुष्य काही वेगळा विचार-आचार घेऊन आलेला असतो. वर उल्लेखलेल्या मुद्द्यांवर कोणी सहमत असेलच असं नाही. प्रत्येकाची आपापली वेगळी मतं असतात. त्यामुळेच प्रत्येकजण आपापल्या दृष्टीने वेगळा असतो. हे वेगलेपणच त्याची ओळख असते. ओळख तयार करते. … आम्ही आहोतच वेगळे..!!!

Comments

Popular posts from this blog

राम मंदिर: राम विचार, राम विधान

उदंड जाहले पाणी  स्नानसंध्या करावया  जप तप अनुष्ठाने, आनंदवनभुवनी।। बुडाली सर्वही पापे हिंदुस्थान बळावले  अभक्तांचा क्षयो झाला, आनंदवनभुवनी।। साक्षेपी लेखक, विचारवंत नरहर कुरुंदकर शिवाजी महाराजांवरील व्याख्यानात म्हणतात, "उदंड जाहले पाणी स्नानसंध्या करावया, हे पाणी उदंड तेव्हाच होते जेव्हा दोन्ही तीरांवर हिंदूंचे राज्य असेल नाही तर तेच पाणी उडी मारून आत्महत्या करण्याच्या योग्य ठरते"  आज अयोध्येत श्रीरामलला विराजमानची प्राणप्रतिष्ठा झाल्यानंतर पंतप्रधान नरेंद्र मोदी यांनी श्रीरामरायाकडे क्षमायाचना केली. आमच्या पुरुषार्थात, एकीत, क्षात्रतेजात काही कमतरता होती म्हणून हे श्रीराममंदीर होण्यास इतका विलंब झाला. पण आता श्रीराम विराजमान झाले आहेत. हा अभूतपूर्व क्षण आहे, आणि श्रीराम नक्कीच आपल्याला क्षमा करतील.  आजचा दिवस हा शरयू-गंगा-भागीरथीचे पाणी उदंड करणारा आहे. नर्मदा, सिंधू, गौतमी, कावेरी, वाशिष्ठी, कृष्णा, ब्रह्मपुत्र, महानदीचे पाणी उदंड करणारा आहे. हा क्षण आपण सर्वानी याची देही याची डोळा अनुभवला! धन्य झालो.   हा अभूतपूर्व क्षण अनुभवत असतानाच अनेक विचार अखंडपणे येत आहेत. काय आहे

अथातो बिंब जिज्ञासा

अथातो ब्रह्म जिज्ञासा, असे म्हणत ऋषीमुनींनी या विश्वाचे रहस्य जाणून घेण्यासाठी गहन चर्चा केल्या. त्याचे रूपांतर वेद-उपनिषद, पुराणे यात झाले. त्यासोबतच एक प्रगल्भ समाज उभा राहिला, त्यांच्या पूजा पद्धती, उपासना पद्धती विकसित होत गेल्या. त्या क्रमाने विकसित होत निसर्ग-नैसर्गिक शक्तींची पूजा, यज्ञाद्वारे आहुती देणे ते प्रतीक निर्माण ते प्रतिमा निर्मिती इथवर पोचल्या. श्रेष्ठ मूर्तिविज्ञान साधक, संशोधक डॉ. गोरक्षनाथ तथा गो. ब. देगलूरकर, मांडतात, "ऋग्वेदात श्री विष्णूच्या संबंधी सहा ऋचा आहेत, त्या एका अर्थी विष्णूच्या 'शाब्दिक प्रतिमाच' आहेत. या शाब्दिक प्रतिमेचे प्रत्यक्ष प्रतिमेत रुपांतर करण्यासाठी पाषाण वापरले गेले. ते मग एका कुंपणाने बंदिस्त केले गेले. त्याला 'नारायण वाटक' म्हणू लागले" मूर्ती घडवणे, त्यांचे उपासना, पूजा यातील वाढते महत्त्व, त्यांचे अर्थ हा विषय गहन आहे तरीही उद्बोधक आहे. हाच देगलूरकर यांचा ध्यास आहे. तो आजवर अनेक पुस्तकांमधून समोर आला आहेच, त्यात 'अथातो बिंब जिज्ञासा' या टागोर फेलोशिप साठी लिहिलेल्या थिसीसची भर पडली आहे. तोच थिसीस मूर्ती,

वार्षिक अर्थसंकल्प: Part 1

  अर्थमंत्री २०२३-२४ साठीचा अर्थसंकल्प मांडण्यापूर्वी.  १ फेब्रुवारी जवळ येऊ लागतो तसे आता अर्थसंकल्पाचे वेध लागतात . पूर्वी ते २८ फेब्रुवारी येतायेता लागत असत . नरेंद्र मोदी यांच्या नेतृत्वातील सरकारने हा प्रघात बदलून १ फेब्रुवारीला अर्थसंकल्प मांडण्यास सुरुवात केली . ती का केली , त्याचे काय परिणाम इत्यादी विषय अनेक वेळा चर्चेला येऊन गेले आहेत . गेल्या ५ हुन अधिक वर्षांत त्याचे लाभही दिसून आले आहेत . तरीही उजळणी स्वरूपात चर्चा केली जाणार आहे . अर्थसंकल्प येण्यापूर्वी या देशाचा अर्थसंकल्प या संकल्पनेवर आधारित विविध घटकांची चर्चा करण्याचा इथे प्रयत्न आहे . प्रक्रिया समजावून सांगण्याचा प्रयत्न आहे . घटनात्मक तरतुदी दर वर्षी फेब्रुवारी महिन्यात समस्त भारत अर्थसंकल्पाकडे डोळे लावून बसलेला असतो . अर्थसंकल्पात काय मांडणी आहे यावर देश वर्षभरात कसा वाटचाल करणार आहे हे निश्चित होत असते , तसेच गेल्या वर्षभराचा आढावा देखील त्यात असतो . भारतीय संविधानाच्या भाग ५ मध्ये केंद्र सरकार , सं