Skip to main content

१९१७: उलटणारा वेळ हाच कसा वैरी होतो याची कथा

१९१७
महायुद्धाची भीषणता आणि उलटणारा 
वेळ हाच कसा वैरी होतो याची कथा 









            दोन महायुद्ध. जगाच्या राजकारणाचे, समाजकारणाचे, अर्थकारणाचे पाट बदलणारे. पहिल्या महायुद्धाची कारणे शोधू तितकी कमी इतकी त्यात गुंतागुंत आहे. त्याच्या कारणांचा  वेध घेत गेलो तर युरोपच्या राजकारणात किमान १०० वर्षे मागे जावे लागते. जर्मनी, इटलीचे एकीकरण, वसाहतवादी स्पर्धा, बिस्मार्कचे राजकारण, महत्वाकांक्षा यातली प्रचंड गुंतागुंत ते सर्बियाचा राजपुत्र फ्रान्झ फर्डिनांडची हत्या हे तात्कालिक कारण असा मोठा पट त्यात आहे. जितका मोठा पट युद्धामागील कारणांचा आहे तितकाच मोठा पट प्रत्यक्ष युद्धाचा आहे. किंबहुना खूप कमी कालमर्यादेत प्रचंड उलथापालथ महायुद्ध काळात झाली आहे. पहिल्या महायुद्धा मागील कारणांची पार्श्वभूमी मोठी असली तरी दुसऱ्या महायुद्धामागे इतर कशाहीपेक्षा पहिले महायुद्ध हेच एक मोठे कारण होते. जगाचे पाट बदलणाऱ्या या घटनाक्रमांनी हॉलीवूडला अचाट, सुंदर युद्धपट करण्यासाठी हजारोंच्या संख्येत विषय आयते तयार करून ठेवले आहेत. त्यात चार्ली चॅप्लिनच्या 'द डिक्टेटर' पासून ते ताज्या १९१७ पर्यंत नितांत सुंदर आणि युद्धपट किंवा एकूणच चित्रपट क्षेत्रातले मैलाचे दगड ठरतील असे चित्रपट निर्माण झाले आहेत. त्यातल्या काही चित्रपटांनी थेट ऑस्कर पर्यंत धडक दिली. ताजा '१९१७' देखील यंदाच्या ऑस्करच्या शर्यतीत आहे. 

           पहिले महायुद्ध. युरोपीय सत्ता एकमेकांविरुद्ध ठाकल्या. सुरुवातीला कैसरच्या जर्मनीची सरशी झाली. पण अमेरिकेच्या हस्तक्षेपानंतर युद्धाचा रंग पालटला. जर्मन सैन्याने माघार घेण्यास सुरुवात केली. माघार घेत असतानाही ठिकठिकाणी शत्रू सैन्यासाठी सापळे रचून ठेवले होते. अशाच एका युद्धभूमीवर जर्मन सैन्याने माघार घेतली आहे. तेव्हा जर्मन सैन्याला अधिक मागे रेटण्याचा उद्देशाने कर्नल मॅकेंझीच्या नेतृत्वाखालील तुकडी दुसऱ्या दिवशी सकाळी हल्ला करणार आहे. पण या युद्धभूमीपासून काही  अंतर अलीकडे असलेल्या जनरल हुद्द्याच्या अधिकाऱ्याला जर्मन सैन्याची माघार हा एक सापळा आहे हे लक्षात येते. मॅकेंझीच्या तुकडीने हल्ला केला तर ती तुकडी आयतीच सापळ्यात अडकणार आहे आणि हकनाक अनेक जीव जाणार आहेत. तेव्हा जनरल हुद्द्याचा अधिकारी दोन धाडसी कॉर्पोरल हुद्द्याच्या जवानांना उद्या होणारा हल्ला थांबवण्याची आज्ञा घेऊन कर्नल मॅकेंझी पर्यंत पोचवण्याचा कामगिरीवर पाठवतात. युद्धभूमी, पहारे, गस्ती, युद्धासाठीचे चर, खंदक इत्यादी सर्व पार करत त्यांना कर्नल मॅकेंझी पर्यंत पोचायचं आहे. वेळ मर्यादित आहे, सैनिकांच्या एका तुकडीच्या जीवन मरणाचा प्रश्न आहे. कर्नल मॅकेंझीच्या तुकडीत या दोघांपैकी एकाचा भाऊ आहे. '१९१७' या सिनेमाची कथा म्हणावी तर ती एवढीच आहे. पण ती पडद्यावर मांडत असताना युद्धाची भीषणता, मानवी स्वभावातली गुंतागुंत तपशीलवार घेतली आहे. त्या दोघांपैकी एक सैनिक टॉम, कामगिरीवर असताना कामी येतो. माणूस मेल्यानंतर मानवी त्वचेच्या रंगात होणारे बदल याचा ज्या तपशिलात जाऊन विचार केला आहे आणि मांडणी केली आहे त्याला खरोखर सलाम! मुळात कथेचा जीव लहान आहे पण त्याची उणीव पटकथेच्या तपशीलवार मांडणीत भरून काढण्यात आली आहे. 



             हा चित्रपट एक भव्य दिव्य अनुभव आहे. प्रसंगानुरूप येणारे मोजके पण प्रभावी संवाद अतिशय उत्कृष्ट आहेत. संवादांऐवजी दृश्यमानतेवर अधिक लक्ष केंद्रित करण्यात आले आहे. युद्धाची भीषणता आणि उलटणारा वेळ कसा वैरी होतो याची कथा पडद्यावर मांडणारा हा चित्रपट आवर्जून पाहावा असाच आहे. सेव्हिंग प्रायव्हेट रायन, डंकर्क वगैरे चित्रपटांच्या मांडणीच्या जवळपास जाणारा अनुभव देणारा हा चित्रपट आहे. युद्धाचा अनुभव घेण्यासाठी एकदा पहावाच असा १९१७. 

Comments

Popular posts from this blog

अथातो बिंब जिज्ञासा

अथातो ब्रह्म जिज्ञासा, असे म्हणत ऋषीमुनींनी या विश्वाचे रहस्य जाणून घेण्यासाठी गहन चर्चा केल्या. त्याचे रूपांतर वेद-उपनिषद, पुराणे यात झाले. त्यासोबतच एक प्रगल्भ समाज उभा राहिला, त्यांच्या पूजा पद्धती, उपासना पद्धती विकसित होत गेल्या. त्या क्रमाने विकसित होत निसर्ग-नैसर्गिक शक्तींची पूजा, यज्ञाद्वारे आहुती देणे ते प्रतीक निर्माण ते प्रतिमा निर्मिती इथवर पोचल्या. श्रेष्ठ मूर्तिविज्ञान साधक, संशोधक डॉ. गोरक्षनाथ तथा गो. ब. देगलूरकर, मांडतात, "ऋग्वेदात श्री विष्णूच्या संबंधी सहा ऋचा आहेत, त्या एका अर्थी विष्णूच्या 'शाब्दिक प्रतिमाच' आहेत. या शाब्दिक प्रतिमेचे प्रत्यक्ष प्रतिमेत रुपांतर करण्यासाठी पाषाण वापरले गेले. ते मग एका कुंपणाने बंदिस्त केले गेले. त्याला 'नारायण वाटक' म्हणू लागले" मूर्ती घडवणे, त्यांचे उपासना, पूजा यातील वाढते महत्त्व, त्यांचे अर्थ हा विषय गहन आहे तरीही उद्बोधक आहे. हाच देगलूरकर यांचा ध्यास आहे. तो आजवर अनेक पुस्तकांमधून समोर आला आहेच, त्यात 'अथातो बिंब जिज्ञासा' या टागोर फेलोशिप साठी लिहिलेल्या थिसीसची भर पडली आहे. तोच थिसीस मूर्ती,...

स्वातंत्र्यवीर सावरकरांची ईश्वरविषयक विचारप्रणाली

                                                'ईश्वर.' जगात जेवढे काही धर्म, जाती, पंथ, समुदाय इ. आहेत ते सगळे कुठल्यातरी ईश्वर नावाच्या अज्ञात शक्तीवर श्रद्धा ठेवून एकत्र आलेले असतात, स्थापन झालेले असतात. प्रत्येक धर्माच्या, जातीच्या ईश्वराबाद्द्लच्या, धार्मिक मान्यताविषयीच्या संकल्पना वेगळ्या असल्या तरी ते श्रद्धेवरच स्थापन झालेले असतात. कित्येक धर्माच्या संस्थापकांनी, तत्वज्ञांनी ईश्वराबद्दल लिहून ठेवलं आहे. हिंदुस्थानात ७००० वर्षांपासून अस्तित्वात असलेला धर्म-संस्कृती म्हणजे 'हिंदू'.  हिंदू धर्माला कोणताही संस्थापक नाही, धर्मग्रंथ नाही, पण हा धर्म वैदिक आर्यांच्या 'वेद' आणि 'उपनिषदे' यांवर आधारलेला आहे. मुळ 'यज्ञ' संकल्पनेनं ईश्वराचं अस्तित्व मानणाऱ्या हिंदू धर्मात कर्मकांडरुपी  थोतान्डावर  भाष्य केलं. ईश्वराच्या अस्तित्वालाच आव्हान देणारे कित्येक तत्वज्ञ होते पण मूळ वेदांचा सखोल अभ्यास करून हिंदू धर्मातील ईश्वराच्या अस्...

डॉ. आंबेडकरांचे आर्थिक चिंतन आणि वर्तमानातील प्रासंगिकता

एक प्रसिद्ध वचन आहे, "some are born great, some achieve greatness and some are those the greatness is thrust on them.." म्हणजे, काही जन्मतःच महान असतात. तर काही आपल्या कार्यातून, कृतीतून महत्पदाला पोचतात. तर काहींवर महानता लादली, थोपली गेलेली असते. प्रस्तुत विषयाला अनुसरून या वचनातला तिसरा भाग अप्रस्तुत आहे. माणूस जन्मतःच महान असतो का? ती जन्मजात महानता त्या माणसाच्या पुढील आयुष्यातील महत्कार्यामुळे सिद्ध होते. थोर, साक्षेपी विचारवंत कुरुंदकर मांडतात त्याप्रमाणे शिवाजी महाराज हे जन्मतःच महान होते असे आपण म्हणतो कारण महाराजांचे संपूर्ण महत्कार्य आपल्या समोर आहे म्हणून. याच न्यायाने भारतीय सामाजिक, राजकीय आणि सर्वात महत्त्वाचे म्हणजे आर्थिक क्षेत्रात आपल्या कृतीतून, कार्यातून महत्पदाला पोचलेले महामानव म्हणजे डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर. त्या महामानवाचे महत्कार्य आपल्या समोर आहे, म्हणून आपण अभिमानाने म्हणून शकतो की ते जन्मताच महान होते.  भारतीय समाजमन माणसांना चौकटीत बसवण्यास उत्सुक असते. एकाच झापडबंद दृष्टीने व्यक्ती आणि कार्याकडे बघण्याचा प्रयत्न करते. पण याच भारताची दुसरी ...